در حالی که عربستان سعودی درگیر رسوایی مفقود شدن جمال خاشقجی در کنسولگری این کشور در استانبول است، خبر تمایل بن‌سلمان برای خرید منچستریونایتد ابعاد جدیدی به خود گرفته است. «پاکسازی ورزشی» یا Money Washing حالا اصطلاحی است که پس از پولشویی، ورزش را بیش از پیش وارد چالش‌های سیاسی خواهد کرد.

بازار ورزش: هفته پیش خبری منتشر شد مبنی بر این که محمد بن‌سلمان، شاهزاده سعودی و در حال حاضر عالی‌ترین مقام اجرایی عربستان، قصد داشت باشگاه منچستریونایتد، یکی از سه باشگاه قدرتمند برتر دنیا به لحاظ اقتصادی را به مبلغ ۴ میلیارد پوند (۴٫۶ میلیارد یورو و ۵٫۳ میلیارد دلار) بخرد.

 

روزنامه انگلیسی دیلی‌استار که خود تحت حمایت گروهی اقتصادی با نفوذ سعودی‌هاست نوشته بود که خرید منچستریونایتد توسط خانواده بن‌سلمان با دارایی تخمینی ۸۵۰ میلیارد پوند (هزار و ۱۰۰ میلیارد دلار) بخشی از برنامه اقتصادی این کشور برای استقلال اقتصاد عربستان از نفت است.

 

علاوه بر این هدف اقتصادی، دیلی‌استار نوشته که یکی دیگر از دلایل تمایل بن سلمان برای خرید یونایتد رقابت با اماراتی‌ها (مالک منچسترسیتی) و قطری‌ها (مالک پاری‌سن ژرمن) است.

 

با این حال روزنامه دیلی‌میرور، دیگر روزنامه تبلوید انگلیسی با اشاره به بحران‌های سیاسی عربستان مربوط به اتهام به قتل جمال خاشقجی، روزنامه‌نگار منتقد عربستانی نوشته که خانواده گلیزر، مالکان امریکایی کنونی منچستریونایتد قصدی برای فروش این باشگاه ندارند.

 

این روزنامه هم نوشته که خرید شیاطین سرخ برخی از چشم‌انداز ۲۰۳۰ عربستان است که در سال ۲۰۱۶ توسط بن‌سلمان به هدف پایان تکیه این کشور به فروش نفت است.

 

با این حال پل نیکلسون، نویسنده پایگاه خبری «Inside World Football» استدلال دیگری از تمایل سعودی‌ها برای خرید یونایتد دارند.

 

نیکلسون در مقاله‌ای با تیتر «علاقه عربستان برای خرید من‌یونایتد بخشی از بازی قدرت در فوتبال جئوپولیتکال است» نوشته «۲۱ میلیارد دلار برای خرید فیفا یا ۵ میلیارد دلار برای خرید منچستریونایتد، وقتی شما هزار میلیارد دلار پول دارید چرا هر دو را نخرید؟».

 

این مقاله تحلیل کرده در حالی که خانواده گلیزر منچستریونایتد را با یک میلیارد دلار خریدند و پس از خروج از بحران ۸۰۰ میلیون پوندی یونایتد، حالا ۵ میلیارد دلار پیشنهاد بدی برای فروش به نظر نمی‌رسد. از این رو با وجود تکذیب این خبر از سوی یکی از نزدیکان خانواده گلیزر، این مقاله همچنان احتمال آن را رد نمی‌کند.

 

سایمون چادویک، استاد رشته «استراتژی اسپرت بیزنس» و «مارکتینگ ورزشی» در دانشگاه کاونتری بریتانیا اما معتقد است تصمیم بن سلمان برای خرید من‌یو، دلیل دیگری دارد.

 

او واژه‌ای وارد فرهنگ لغات ورزش کرده به نام «Sport-Washing» یا پاکسازی ورزشی که طی آن نه فقط عربستان سعودی، بلکه قطر، امارات و بسیاری دیگر از کشورها با سرمایه‌گذاری‌های کلان در ورزش تلاش می‌کنند وجهه خود را در جهان اصلاح کرده، ثروت و تمایل خود به تغییرات و مدرنیزاسیون را به رخ بکشند و مقبول کشورهای پیشرو برای گسترش کسب و کار و سرمایه‌گذاری قرار دهند.

 

در مورد عربستان، همزمانی موضوع با درگیری‌های ژئوپولتیک عربستان در خاور میانه و از همه مهم‌تر ماجرای جمال خاشقجی نشان می‌دهد که سعودی‌ها اهداف دیگری از آن دارند.

 

روزنامه سان، از روزنامه‌های سرشناس انگلیس هرچند ظاهرا علاقه‌ای به ورود بن‌سلمان از طریق یونایتد به لیگ برتر انگلیس ندارد، اما نوشته رقم پیشنهادی بن‌سلمان آنقدر هست که حتی اگر گلیزرها تمایلی به قبول آن نداشته باشند، حداقل به این پیشنهاد گوش داده و فکر می‌کنند.

 

این روزنامه نوشته منبعی نزدیک به بانک‌های منچستر، جایی که گلیزرها در آن حساب دارند، گفته گلیزرها چند سالی است پیشنهادات مختلف برای سرمایه‌گذاری در باشگاه را بررسی می‌کنند.