فدراسیون فوتبال تصمیم گرفته پیش از شروع فصل جدید مداخله کند و از حضور تیم‌هایی که شرایط مناسبی ندارند، پیشگیری کند. سابقه فدراسیون نشان می‌دهد که اهل چنین تصمیمات قاطعانه‌ای نیست، با این حال اگر فرض کنیم عزم فدراسیون در این باره جدی است، چند تیم استاندارد حضور در لیگ برتر را دارند؟
آرمن ساروخانیان
لیگ هفدهم یکی از بدترین فصول لیگ برتر از نظر وضعیت مالی تیم‌ها بود. از شروع مسابقات چند تیم درگیر این بحران بودند و در آستانه پایان فصل هنوز اخبار بدهی باشگاه‌ها و اعتصاب بازیکنان را می‌شنویم. دیروز خبری منتشر شد که فدراسیون فوتبال تصمیم گرفته پیش از شروع فصل جدید مداخله کند و از حضور تیم‌هایی که شرایط مناسبی ندارند، پیشگیری کند. ورزش سه در این باره نوشت: «در جلسه هیات رییسه فدراسیون فوتبال بحث حذف تیم‌هایی که فاقد منابع مالی و امکانات حداقلی‌اند مطرح شده و قرار است در جلسات بعدی با جدیت بیشتری پیگیری شود. فدراسیون فوتبال یک بار این کار را با حذف نفت تهران از جمع نمایندگان آسیایی ایران انجام داده و به نظر می‌رسد با مشکلاتی که هرسال تیم‌های فاقد پشتوانه و امکانات برای لیگ ایجاد می‌کنند، نظر روی حذف برخی از آنها باشد. قرار است در این زمینه مطالعات بیشتری اتفاق بیفتد و البته دفترچه‌ای برای شرایط احراز حضور تیم‌ها در لیگ‌برتر تهیه شود که اگر تیم‌ها ملاک‌های مدنظر را نداشته باشند مثل همه دنیا از حضور در لیگ‌برتر محروم شوند. این مساله درباره تیم‌های صعودکننده از دسته پایین‌تر هم وجود خواهد داشت و در آنجا نیز امتیاز صعود از تیم‌هایی که بدون امکانات در این رقابت‌ها شرکت کرده و موفق می‌شوند سلب خواهد شد.»
سابقه فدراسیون نشان می‌دهد که اهل چنین تصمیمات قاطعانه‌ای نیست و امید کمی وجود دارد که این تصمیم را عملی کند. پیش از این فدراسیون بارها از منع حضور تیم‌های بدهکار در لیگ برتر گفته بود، ولی در نهایت کوتاه آمد و تنها فشار نهادهایی مثل فیفا و ای اف سی باشگاه‌ها را ملزم به تسویه حساب با بدهکاران کرده است.
حالا هم پیش‌بینی می‌شود فدراسیون رویه کجدار و مریز فعلی را ادامه دهد و سال آینده دوباره شاهد اعتصاب تیم‌ها و گلایه از پرداخت نشدن دستمزدها باشیم. با این حال اگر فرض کنیم عزم فدراسیون در این باره جدی است، چند تیم استاندارد حضور در لیگ برتر را دارند و می‌توانند آنچه این دفترچه خواسته را برآورده کنند؟
هنوز اشاره‌ای به موارد مد نظر فدراسیون نشده، ولی اگر استانداردهای فوتبال را ملاک قرار دهیم، این پارامترها می‌تواند مدارک تسویه حساب، تضمین مالی و ورزشگاه و زمین تمرین مناسب باشد. بر اساس این فرمول ۱۴ تیمی که در لیگ باقی بمانند و دو تیمی که صعود کنند، باید این شرایط را داشته باشند و اگر هرکدام از این آزمون رد شوند، تیم‌های بعدی لیگ یک در اولویت خواهند بود.
در میان بازمانده‌های احتمالی لیگ صنعت نفت، تراکتورسازی، پدیده، سپیدرود و استقلال خوزستان گرفتار مشکلات مالی هستند و تیم‌های مدعی صعود هم وضعیت بهتری ندارند. تیم‌های بعدی جدول حتی برای حضور در مسابقات لیگ یک هم مشکل دارند، چه رسد به اینکه بخواهند با لیگ برتری‌ها رقابت کنند. اگر فدراسیون بخواهد سختگیرانه برخورد کند و وضعیت را با خط‌کش دقیقی بسنجد، بعید است بتواند ۱۶ تیم با شرایط مناسب حضور در لیگ برتر پیدا کند.
از زمانی که لیگ برتر راه افتاد، همیشه این سوال وجود داشت که بهتر است این مسابقات با چند تیم برگزار شود و در شرایط فعلی که حدود نیمی از لیگ برتر بحران مالی دارد بهتر است فدراسیون فوتبال یک بار دیگر این سوال را از خودش بپرسد و در صورت لزوم در تعداد تیم‌های لیگ برتر بازنگری کند.
چند سال قبل وقتی هنوز عزیزمحمدی، رییس سازمان لیگ بود، فرصت شد این سوال را بپرسیم و او اینگونه پاسخ داد: «فوتبال ما ظرفیت فنی بالایی دارد. بازیکنان خوب زیادی داریم و لیگ برتر می‌تواند حتی با ۲۰ تیم هم برگزار شود.» ظرفیت فنی اما تنها یکی از عوامل موثر در کیفیت لیگ است و وضعیت مالی و امکانات باشگاه‌ها هم می‌تواند به همان اندازه موثر باشد.
درباره ظرفیت فنی فوتبال ایران می‌توان ساعت‌ها بحث کرد، ولی ساده‌ترین مسیر رسیدن به یک پاسخ نسبتا دقیق بررسی وضعیت تیم ملی به‌عنوان عصاره این فوتبال است. ایران هرچند یکی از قدرت‌های فوتبال آسیاست، ولی در آستانه مسابقاتی مثل جام جهانی محدودیت‌ها و سقف آن آشکار می‌شود. کی‌روش با وجود اضافه شدن بازیکنانی مثل دژاگه، قدوس و قوچان‌نژاد که از فوتبال اروپا به فوتبال ایران تزریق شده‌اند، هنوز برای پستی کلیدی مثل هافبک وسط گزینه مناسبی ندارد.
منبع: ایران ورزشی
