علی نعمتی شهاب
فدراسیون فوتبال چین مجموعه‌ی کاملی از کنترل‌های مالی را برای باشگاه‌های حاضر در سوپر لیگ و باشگاه‌های حرفه‌ای چینی تعیین کرده است که شامل محدود کردن پولی است که می‌تواند توسط مالکین در باشگاه‌ها هزینه شود. این مقررات کنترلی حقوق بازیکنان و حتی پاداش‌های آن‌ها برای بردن جام را نیز در بر می‌گیرد.
از فصل بعد سوپر لیگ چین ـ یعنی از سال ۲۰۱۹ ـ حداکثر بودجه‌ی هر باشگاه مبلغی معادل ۱٫۲ میلیارد یوآن (معادل ۱۷۸ میلیون دلار) خواهد بود. این سقف بودجه در سال‌های بعد به‌تدریج کاهش می‌یابد؛ به‌صورتی که در سال ۲۰۲۰ حداکثر بودجه معادل ۱٫۱ میلیارد یوآن (۱۵۹ میلیون دلار) و در سال ۲۰۲۱ مبلغی بالغ بر ۹۰۰ میلیون یوآن (۱۳۰ میلیون دلار) خواهد بود.
فصل بعدی هیچ باشگاه دسته یک چین حق ندارد بیش از ۲۰۰ میلیون یوآن (۲۹ میلیون دلار) هزینه کند و برای باشگاه‌های دسته دومی سقف بودجه ۳۵ میلیون یوآن (۵ میلیون دلار) خواهد بود.
با الگوبرداری از مقررات فایننشال فیرپلی یوفا برای کنترل دخل و خرج باشگاه‌های اروپا، فدراسیون فوتبال چین، روی نسبت حقوق بازیکنان نسبت به کل بودجه‌ی باشگاه نیز دست گذاشته است. این نسبت در سال ۲۰۱۹ نباید از ۶۵ درصد فراتر رود و در سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ نیز به‌ترتیب باید به ۶۰ و ۵۵ درصد کاهش یابد.
حقوق هر بازیکن (شامل پاداش‌ها) نباید بش از ۱۰ میلیون یوآن (۱٫۴ میلیون دلار) باشد، به‌استثنای بازیکنانی که در مسابقات جام ملت‌های آسیای ۲۰۱۹ و مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر بازی کنند. این بازیکنان می‌توانند ۲۰ درصد حقوق بیش‌تر بگیرند.
پاداش‌های مربوط به بردن بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا نباید از ۶ میلیون یوآن (۸۶۸ هزار دلار) بیش‌تر شود. پاداش بردن بازی‌های سوپر لیگ چین نیز نباید از ۳ میلیون یوآن (۴۳۴ هزار دلار) و مبلغ پاداش برای تساوی در بازی‌های لیگ نیز نباید از ۱ میلیون یوآن (۱۴۵ هزار دلار) فراتر رود.
حداکثر مبلغ قابل سرمایه‌گذاری روی هر باشگاه سوپر لیگ چین در سال ۲۰۱۹ حداکثر ۶۵۰ میلیون یوآن (۹۴ میلیون دلار) برای سال ۲۰۱۹ است و این مبلغ در سال ۲۰۲۰ به ۵۵۰ میلیون یوآن (۷۹ میلیون دلار) و در سال ۲۰۲۱ به ۳۰۰ میلیون یوآن (۴۳ میلیون دلار) کاهش خواهد یافت.
در سال‌های اخیر باشگاه‌های چینی با ول‌خرجی‌های عجیب و غریب، پای برخی از ستاره‌های درجه یک فوتبال دنیا را به سوپر لیگ چین باز کرده‌اند، تا آن‌جا که حتی برخی از باشگاه‌های بزرگ اروپایی هم توان رقابت با توان مالی باشگاه‌های چینی نداشته‌اند. انتقال‌های بازیکنان معمولی با هزینه‌های نجومی باعث افزایش تورم قیمت بازیکنان در سطح اول جهان شده و نتیجه‌ی آن را می‌شود حتی در نقل‌وانتقالات بازیکنان در سطح اروپا نیز مشاهده کرد.
