لیگ فوتبال آلمان اولین لیگ معتبری بود که با یک پروتکل بهداشتی که در نوع خود بینظیر بود توانست در پاندمی کرونا مسابقاتاش را از سربگیرد. در حالی که ایتالیا و اسپانیا هم با الگو گرفتن از آن پروتکل مسابقاتشان را شروع کردهاند و انگلستان هم در آستانه ازسرگیری مسابقات است، آلمان قدم بعدی را هم برداشته که مقررات سختگیرانه بهداشتی را کمی تعدیل کرده است. حتی لیگ برتر فوتبال ایران هم به گفته مسئولین آن با الگوبرداری از پروتکل بوندسلیگای آلمان از دو هفته دیگر از سرگرفته میشود. شاهین رحمانی مدیر امنیت و استادیوم کنفدراسیون فوتبال آسیا برای «بازار ورزش» توضیح داده است که چرا الگوبرداری یکبهیک از پروتکل بهداشتی بوندسلیگا کار راحتی نیست.
***
تماشای این فوتبال بیشتر شبیه صرف شام سرد شده است. غذای از دهان افتاده.
اما به هر حال برای آنهایی که حیات مالیشان به انجام تعهدات در قراردادهای تلویزیونی و اسپانسرشیپ بسته است، تمام کردن لیگ ضروری است. میخواهد با هیجان همیشگی باشد یا نه. تنظیم پروتکلهای بهداشتی و رعایت آنها هم این مسیر غریبه را پردستانداز کرده است.
ابتدا کشورها برای راه انداختن فوتبال دنبال الگوی تازهای بودند که آلمان برنامهای با جزییات زیاد منتشر و بعد اجرا کرد. ولی بعد همه متوجه شدند که این هم مانند سایر روشهای فوتبال در بسیاری دیگر از کشورهای دنیا قابل اجرا نیست.
کشورهای دیگر نه نیروی انسانی ماهر و مدیریتاش را دارند که بازی را با حداقل نفرات برگزار کنند، نه از پس هزینههایش برمیآیند و یا ممکن است زیرساختهای لازم برای اجرای چنین سازماندهی در روز بازی را نداشته باشند.
البته در این اوضاع انگلستان میخواهد حضور تماشاگران مجازی را هم فراهم کند و به بازی در خانه معنای بیشتری هم بدهد که این هم برای همه لیگها ممکن نیست. در این اوصاف بعد از لهستان روسیه هم مدل جدیدی مطرح کرده و می خواهد ورود تماشاگران را به میزان یکچهارم ظرفیت استادیوم آزاد کند.
برای همین است که فدراسیونهای بینالمللی مثل فیفا و یا یوفا غیر از برخی مسایل صرفا بهداشتی نتوانستند الگوی واحدی برای برگزاری بازیها در جهان اعلام کنند. اساسا امکان چنین چیزی وجود ندارد.
حتی در خود اروپا آثار کرونا در همه کشورها یکسان نبود و دلیلی ندارد که همه رفتار یکسانی داشته باشند. اگر کشورهایی مثل ایتالیا، اسپانیا، انگلستان، روسیه ، فرانسه و ترکیه را کنار بگذاریم میزان فراگیری این بیماری در کشورهای دیگر خیلی کمتر بود.
البته تغییرات روز بازی فقط با سختی اجرا همراه نبود. در بعضی از موارد کار راحتتر هم میشود. مثلا مدیریت تماشاگران که در روز بازی بار زیادی روی دوش استادیوم ها می گذاشت حالا منتفی است. نه کسی نگران مواد آتش زاست، نه ورود افراد خرابکار و نه آن دسته از نفراتی که زیاده از حد الکل بدنشان را بالا بردهاند. این روزها فقط باید مراقب این باشی که تعداد نفرات داخل استادیوم از ۳۲۰ نفر (مثلا در آلمان) بالاتر نرود.
چه خوب و چه بد باشد چه سخت و آسان، اتمام لیگها قرص تلخی است که باید خورد. لیگ قهرمانان و اروپا لیگ در آگوست شروع می شود و باید عجله کرد تا تیم های رده بالای جدول تا ۲۰ جولای معلوم شوند. سال بعد هم جام ملتها، دیوار سختی در تقویم فوتبال اروپاست که از الان باید همه به فکرش باشند و فصل بعد را با دقت بیشتری برنامه ریزی کنند.