گزارش دیلی میل نشان می‌دهند چطور دنیای نقل و انتقالات فوتبال عوض شده. باشگاه‌ها دیگر صرفا به توانایی فنی بازیکنان نگاه نمی‌کنند. آن‌ها می‌بینند بازیکن چند بار دیده می‌شود و بر اساس آن پول‌های هنگفت می‌پردازند.

 

 

بازار ورزش: اولین باری که وین رونی داشت با اورتون قرارداد می‌بست، در گودیسون پارک پشت میزی نشسته بود، خانواده‌اش کنارش بودند کاغذی را امضا کرد تا دوربین‌ها عکسی به یادگار بگیرند. دفعه دومی که داشت با همان تیم قرارداد می‌بست، روی دوربین را امضا کرد و بازتابش خارق‌العاده بود.

 

رونی نوک ماژیک را روی لنز دوربین گذاشت و در فیلمی ۴۰ ثانیه‌ای که توسط باشگاه اورتون منتشر شد بازگشتش به گودیسون پارک را ثبت کرد. این فیلم بیش از هر فیلم دیگری که این باشگاه پست کرده بود تاثیرگذار بود؛ بیش از ۲۷ هزار اشتراک گذاری، ۴۵ هزار لایک، ۱۳۰۰ کامنت.

 

این پست حتی در در جنوب شرقی آسیا و امریکای جنوبی وایرال هم شد. آن هم جاهایی که شاید هیچ کس خیلی به اورتون بها نمی‌داد.

 

این میزان توجه به اورتون برای چیست؟ دلیلی به جز حضور فوق‌العاده عظیم رونی در شبکه‌های اجتماعی ندارد که نتیجه‌اش شده اورتون به جایی برسد که قبلا هرگز نبوده.

 

فیلم به صورت جذابی کارگردانی شده و اسکات مک‌لئود، یکی از مدیران باشگاه از این موضوع خوشحال است:«وین خیلی زود ایده کار را گرفت. او شبکه‌های اجتماعی را خیلی خوب می‌فهمد. دنبال‌کننده‌های رونی (Followers) بیش از هر باشگاه دیگری در لیگ برتر انگلیس هستند. او و فالوئرهایش اعتبار باشگاه را بالا می‌برد. فراتر از انگلیس. وین خودش یک برند است».

 

کریستیانو رونالدو البته خیلی خیلی بزرگ‌تر از وین رونی است. او ۵۵٫۲ میلیون فالوئر در توییتر و ۱۰۷ میلیون فالوئر در اینستاگرامش دارد. اما رونی که نفر هفتم پرطرفدارترین بازیکنان فوتبال در توییتر است برای اورتون کافی است. او شاید مثل گذشته‌اش در زمین ندرخشد اما در توییتر بالاتر از گرت بیل، سرخیو آگوئرو و لوییس سوارس است.

 

حضور فعال در شبکه‌های اجتماعی این روزها تاثیر زیادی در ارزشگذاری بازیکنان موقع خرید دارد. می‌تواند قیمت، دستمزد و ارزش استفاده از حق تصاویر بازیکنان را بالا ببرد.

 

هفته پیش که تیمو باکایوکو از موناکو به چلسی پیوست، با گروه ویدئوسازی خودش به لندن آمده بود. فیلم او را از موناکو که با یورواستار به لندن رسیده بود و در لندن هم با تاکسی داشت به دفتر باشگاه می‌رفت گرفته بودند. او کمتر از ۹۰ هزار فالوئر دارد اما با این حال این مسئله برایش اهمیت داشت که فیلم بسازد و هم آن‌ها ببینند و هم تعدادشان بیشتر شود.

 

پل پوگبا هم یکی از کسانی است که فیلم‌هایش زیاد دیده می‌شود. او همزمان پیراهن جدید منچستریونایتد را با لوگوی آدیداس آن به تن کرد و ویدئوی کوچکش سال پیش به یکی از بزرگ‌ترین وایرال‌ها تبدیل شد.

 

ویدئوی او خیلی نوآورانه بود. همزمان هم خودش جذابیت ساخته بود و هم تبلیغاتی بود. مرز بین ویدئوی تبلیغاتی و شخصی کاملا کمرنگ شده بود.

 

 

همیشه گفته می‌شد آدیداس در خرید پوگبا از یوونتوس که لقب گران‌ترین بازیکن تاریخ فوتبال را هم گرفته به «شیاطین سرخ» کمک مالی کرده است. اما واسطه این قرارداد پررنگ‌ترین نقش را در این انتقال داشت.

 

جیم داولینگ، مدیر اجرایی آژانس بازاریابی ورزشی «کیک» می‌گوید:«تلاش آدیداس فروش کفش فوبتال به بچه‌های ۱۶ ساله است اما متوسط سنی تماشاگران تلویزیونی ۴۴ سال است. از نظر فرهنگی، تلویزیون آنقدری که مخاطب دارد تاثیر گذار نیست. برای این که دیده شوی باید به فضایی که مردم در موبایل برای خود دارند بروی. نکته این است که تلویزیون تاثیر گذشته‌اش را روی جوانان ندارد».
پوگبا مثل رونی هوادارانی دارند که فراتر از باشگاه هستند. در امریکا و شرق دور، مردم ورزشکاران را بیش از تیم‌ها و باشگاه‌ها دنبال می‌کنند.

 

اد وودوارد، نایب‌رییس باشگاه منچستریونایتد دنبال این بود که ببیند در رقابت با چلسی چقدر مشتریان (شرکا و حامیان) معروف‌تر و بازارپذیرتر می‌شوند اگر به این باشگاه بپیوندند.

 

او حتی تاکید کرد در خرید بازیکنان هم به این موضوع دقت کنند و دنبال بازیکنانی باشند که در شبکه‌های اجتماعی تاثیرگذارترند. یونایتد برای به دست آوردن بیش از ۷۰ شریک تجاری که دارد، روی فیسبوک و توییتر هم تمرکز ویژه‌ای کرد. او هر وقت با نهادهای سرمایه‌گذار باشگاه هم که صحبت می‌کند تاکیدش روی همین اعداد و ارقام است.

 

در ماه می او به آن‌ها گفته بود نزدیک به نصف هر اتفاقی که در شبکه‌های اجتماعی مربوط به هر ۲۰ باشگاه لیگ برتر بیفتد به منچستریونایتد برمی‌گردد. آمار هم نشان می‌دهد مجموع لایک‌ها، ریپست‌ها، اشتراک‌گذاری‌ها، ری‌توییت‌ها و کامنت‌هایی که به ۲۰ باشگاه لیگ برتری در فیسبوک، توییتر و اینستاگرام ربط داشت، ۵۱۰ میلیون مورد می‌شود که سهم منچستریونایتد ۲۵۰ میلیون مورد بود.

 

اسپانسرها محصولات‌شان را از طریق ویدئوها نشان می‌دهند. در فیلم رونی اورتون، هلدینگ روس USM مشخص است. در ویدئوی پوگبا آدیداس به خوبی دیده می‌شود. حتی وقتی او دارد با روملو لوکاکو در استخر شوخی می‌کند آدیداس به خوبی واضح است. پوگبا البته آنقدر روی این مسائل حساس است که نگذاشت لوکاکو آن ویدئوی دستی را پست کند. یونایتد هم برای جلب رضایت حامیانش شورولت را در سایر ویدئوهای پوگبا می‌گنجاند.

 

بازیکنان به این نتیجه رسیده‌اند که برای بزرگ شدن در شبکه‌های اجتماعی هزینه کنند و به همین خاطر قیمت بیشتری پیدا کرده و دستمزدشان بالا می‌رود. باشگاه‌ها هم با پول بیشتری که به خاطر خرید این بازیکن‌ها از اسپانسرها می‌گیرند توان خرید آن‌ها را پیدا می‌کنند. اسپانسرها هم به خاطر بیشتر دیده شدن به واسطه بازیکنانی با فالوئرهای زیاد، برای پرداخت پول بیشتر به باشگاه‌ها توجیه می‌شوند. این چرخه باعث تولد صنعتی پرسود و نوپا برای متخصصینی می‌شود که به بازیکنان کمک می‌کنند در شبکه‌های اجتماعی دیده شوند.

 

مدیر برنامه یکی از بازیکنان به دیلی میل گفته:«این صنعت دارد بزرگ می‌شود. خیلی‌ها در این صنعت کار می‌کنند ولی فقط چند تا هستند که این کار را به بهترین شکل انجام می‌دهند».

 

کایلی واکر، مدافع جدید سیتی که حین عقد قرارداد رکورد گرانترین مدافع تاریخ را شکاند کل سفرش از موناکو تا منچستر را فیلم کرده بود. این کار را شرکت ۲۴/۹۰ که اصلا کارش مدیریت شبکه‌های اجتماعی است و یکی از بهترین‌هاست انجام داده بود. دیووک اوریجی از لیورپول، اریک لاملا از تاتنهام و آرین روبن از بایرن مونیخ هم با همین شرکت کار می‌کنند.

 

زلاتان ایبراهیموویج مشتری «Social Chain» است. دله علی، هری وینکس، سانتی کازورلا و پاتریس اورا هم با همین کمپانی کار می‌کنند.

 

آنقدر این صنعت بزرگ شده که تیم‌های کوچک‌تری چون کریستال پالاس هم در آن فعالند.

 

رونی ۱۵ میلیون فالوئر در توییتر دارد. وقتی ویدئوی او از صفحه رسمی اورتون پخش شد، او اعلام کرد کسانی که آن را ری‌توییت می‌کنند به قید قرعه یک پیراهن امضا شده هدیه می‌گیرند. یک روزه ۶۱ هزار نفر این کار را کردند.

 

کسی مثل رونالدو اما فرق می‌کند. او رفته که در چین فالوئر جدید پیدا کنند. ۳ تا عکس در اینستاگرامش در پکن گذاشت و فقط بابت همین ۳ تا ۲ میلیون لایک گرفت.