تردیدها درباره خصوصیسازی دو باشگاه استقلال و پرسپولیس با حرفهای روز گذشته وزیر ورزش کاملاً از بین رفت و بر اساس زمانبندی این دو باشگاه قرار است اواخر شهریور ماه وارد بازار سرمایه شوند.
سلطانیفر ادامه داد که یکی از مشکلات این مسیر حسابرسی ۸-۹ سال قبل این دو باشگاه بوده، از جمله بدهیهای مالیاتی که مدیریت دو باشگاه پرداخت نکرده بودند و به فهرست بدهیها اضافه شده بود. این بخشی از سهلانگاریهایی است که به نظر میرسد در بالاترین سطوح مدیریت فوتبال عادی شده.
مدیران زیادی در این سالها به استقلال و پرسپولیس رفتند، ولی اکثراً مشغول امور روزمره بودهاند و حتی زحمت رسیدگی به حسابهای باشگاه و تنظیم اظهارنامه مالیاتی به خودشان ندادهاند.
مدیرانی که در روزهای نقل و انتقالات روی جلد هستند و قراردادهای بالایی با بازیکنان میبندند، ولی به فکر تسویه آنها نیستند و نتیجه مدیریتشان فهرستی طولانی از طلبکاران است. این رویه اشتباه در این سالها در فوتبال عادت شده، به طوری که وقتی مربی خارجی هم به ایران میآید کسی به فکر پرداخت دستمزدش نیست و امثال استراماچونی و کالدرون با استفاده از این ضعف به راحتی میتوانند قراردادشان را فسخ و طلب غرامت کنند.
نکته عجیب در فوتبال ایران این است که بیانضباطیها و تخلفات مالی هیچ پیامدی برای مدیران ندارد و آنها بدون دردسر به کارشان ادامه میدهند و حتی میتوانند خودشان را در قامت یک مدیر موفق و سربلند جا بزنند. البته قوانین در این باره ساکت نیستند. باشگاههای بدهکار باید از دریافت گواهی حرفهای محروم شوند و اجازه حضور در لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا از آنها سلب شود، ولی مماشات فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ دلیلی شده تا این تخلفات تبدیل به یک روش شود و بدهی تلنبارشده، باشگاهها را تا آستانه ورشکستگی پیش ببرد. همین مدیران که بحران مالی فعلی استقلال و پرسپولیس نتیجه عملکرد آنهاست به محض خروج از باشگاه در قالب یک منتقد فرو میروند و از منظر یک کارشناس خبره به انتقاد از مدیریت باشگاه میپردازند، در حالی که کارنامهشان پر از اشتباهات نابخشودنی است.
نگرانی بزرگ برای دورهای که استقلال و پرسپولیس خصوصی شوند نشستن همین مدیران روی صندلی ریاست است. در این سالها کمکهای دولتی اجازه نداده انبوه بدهی باشگاهها را به سمت پرتگاه نابودی ببرد، ولی در مدیریت خصوصی جای چنین لغزشهایی وجود ندارد. اگر رسیدگی به تخلفات مدیران فوتبال جدی گرفته میشد، حالا مشخص بود که روی چه کسانی نمیتوان حساب کرد و میتوانستیم به این فکر کنیم که روی چه کسانی میتوانیم حساب کنیم.
منبع: ایران ورزشی
