یکی از قول‌های اینفانتینو قبل از انتخاب به عنوان رییس فیفا افزایش تعداد تیم‌های حاضر در جام جهانی بود. او به وعده‌اش عمل کرد و مدتی قبل فیفا تصمیم گرفت جام جهانی از سال ۲۰۲۶ با ۴۸ تیم برگزار شود. هفته گذشته فیفا سهمیه‌های جدید را برای این مسابقات اعلام کرد که بر اساس آن سهمیه تمام قاره‌ها اضافه شده است. البته تصمیم جدید فیفا منتقدانی هم دارد که اضافه شدن تیم‌ها و تعداد بازی‌ها را مضر می‌دانند. سایت «بین اسپرت» در گزارشی نکات مثبت و منفی جام جهانی با ۴۸ تیم را بررسی کرده است.

فرصت برای تیم‌های کوچک

کدام بازیکن فوتبال رویای بازی در جام جهانی را نداشته؟ این بزرگترین اتفاق برای یک بازیکن حرفه‌ای است. هدفی که خیلی از بازیکنان به دلیل مسیر سخت صعود به جام جهانی نمی‌توانند به آن برسند. در فرمول جدید ۱۶ تیم به تعداد تیم‌های حاضر در جام جهانی اضافه می‌شود و این یعنی ۳۶۸ بازیکن از قاره‌های مختلف فرصت می‌کنند بازی در این تورنمنت را به کارنامه‌شان اضافه کنند. مثلا در آفریقا تعداد تیم‌ها از ۵ به ۹ رسیده، یعنی تقریبا دو برابر. در آسیا هم با اضافه شدن سهمیه از ۵/۴ به ۸ همین وضعیت برقرار است. اروپا هم که همیشه بیشترین سهمیه را داشته، سه سهمیه دیگر دریافت می‌کند. این بهترین فرصت برای تیم‌های کوچک است که بازی در جام جهانی را تجربه کنند.

تیم بیشتر، بازی بیشتر

اکثر طرفداران فوتبال بی‌صبرانه جام جهانی را انتظار می‌کشند. سال جام جهانی به معنی شروعی رویایی برای تابستان است. یک ماه خوشبختی برای فوتبالی‌ها. بعضی‌ها دوست ندارند حتی یک بازی را هم از دست بدهند. در فرمول فعلی جام جهانی، در یک ماه ۶۴ بازی برگزار می‌شود که در فرمول جدید تعداد بازی‌ها به ۸۰ می‌رسد. قطعا شیفته‌های فوتبال از اضافه شدن ۱۶ بازی به تقویم جام جهانی استقبال می‌کنند.

سود بالاتر

یکی از دلایل تصمیم جدید فیفا بحث اقتصادی جام جهانی است. جام جهانی رویدادی همه‌گیر و سودآور برای فیفاست. نفوذ بیشتر این مسابقات در کشورهای جدید، به ویژه در آسیا و آفریقا برای فیفا به معنی سود بیشتر است. هرچند بحث‌های مالی فیفا در این سال‌ها جنجال زیادی به وجود آورده، سود بیشتر این سازمان خبر خوبی برای توسعه فوتبال بین‌المللی و بخصوص کشورهای کمتر توسعه‌یافته است.

ضربه به اعتبار مسابقات

شرکت در جام جهانی با هیچ رویداد دیگری قابل مقایسه نیست. سابقه این مسابقات، فاصله چهار ساله برگزاری و مسیر سخت صعود، حضور در این مسابقات را به اعتباری بزرگ تبدیل کرده است. با ۴۸ تیمی شدن جام جهانی، وجه استثنایی و معتبر آن لطمه می‌خورد. صعود خیلی آسان می‌شود و جام جهانی دیگر مسابقاتی رمزآلود نخواهد بود. کشورهای زیادی که تا به حال رنگ جام جهانی را ندیده بودند، می‌توانند جواز حضور در آن را به دست آورند.

ضربه به کیفیت بازی‌ها

کیفیت جام جهانی هم مثل اعتبار این مسابقات با اضافه شدن تیم‌ها آسیب می‌بیند. در فرمول فعلی هم بعضی از بازی‌های مرحله گروهی در سطح جام جهانی نیست و با ۴۸ تیمی شدن این وضعیت تشدید می‌شود. احتمال دیدن بازی‌هایی بین دو تیم با اختلاف سطح بالا مثل اسپانیا – ازبکستان و بازی‌هایی بین دو تیم ضعیف مثل نیوزیلند – لتونی بالا خواهد رفت. کیفیت بازی‌ها در این شرایط قطعا افت می‌کند. هرچند مسابقات از مرحله دوم دوباره جذاب خواهد شد، وقتی تعداد تیم‌ها به ۳۲ برسد.

مشکلات برگزاری

جام جهانی با ۴۸ تیم قرار است ۹ سال دیگر برگزار شود، ولی دردسرهای برگزاری آن از حالا شروع شده است. مسابقات مرحله مقدماتی هم تغییر خواهد کرد و تیم‌ها باید به روش جدید عادت کنند. انتخاب میزبان هم برای فیفا کار آسانی نخواهد بود. میزبانی باید به یک کشور واگذار شود یا چند کشور؟ باشگاه‌ها هم از این موضوع خوشحال نخواهند بود، چرا که ستاره‌های‌شان باید زمان بیشتری درگیر این مسابقات باشند. پخش تلویزیونی این مسابقات هم بی‌دردسر نخواهد بود، چرا که تعداد بازی‌ها هر روز بالا می‌رود. البته به نظر می‌رسد فیفا نگران هیچکدام از این موارد نیست.